استان ایلام
استان ایلام یکی از استانهای کشور ایران است که در باختر این کشور و در ناحیهای کوهستانی و نیمه گرم قرار
گرفتهاست. مرکز این استان شهر ایلام است.[۲] استان ایلام از غرب با کشور عراق، از جنوب با استان خوزستان، از شرق با استان لرستان و از شمال با استان کرمانشاه همسایه است. استان ایلام دارای ده شهرستان به این شرح است: آبدانان، ایلام، ایوان، بدره، دره شهر، دهلران، چرداول، ملکشاهی و مهران و سیروان از سال ۱۳۰۹ ه. ش در تقسیمات کشوری، ایلام بخشی از استان پنجم یعنی کرمانشاهان گردید. درسال ۱۳۴۳ ه. ش محدوده کنونی استان ایلام به عنوان فرمانداری کل شامل شهرستانهای ایلام، درهشهر، دهلران و مهران بخشی از استان کرمانشاه به تصویب هیئت وزیران رسید. طی این مصوبه، بخشهایی از لرستان و خوزستان به ایلام ملحق شدند. این ملحقات شامل درهشهر دهلران آبدانان از لرستان و موسیان از خوزستان میشد. در فروردین ۱۳۵۲ ه. ش پس از تصویب هیئت وزیران فرمانداری کل ایلام و پشتکوه شامل فرمانداریهای ایلام، دره شهر، مهران و دهلران به استان ایلام تبدیل شد. در سالهای بعد به ترتیب فرمانداریهای شیروان و چرداول، آبدانان، ایوان، ملکشاهی و سیروان در پیکره سرزمینی استان ایلام ایجاد شدند. نقاط شهری استان ایلام عبارتاند از: آبدانان، آسمانآباد، ارکواز، ایلام، ایوان، بدره، پهله، توحید، چوار، درهشهر، دهلران، زرنه، سرابله، صالح آباد، لومار، مورموری، موسیان، مهران و میمه. مهر و ماژین و شباب بلاوه تره در مهر ماه سال ۱۳۹۱ ه. ش شیروان و چرداول، در، تقسیمات کشوری در ایران به دو شهرستان، شیروان و چرداول، به مرکزیت سرابله، و سیروان به مرکزیت لومار، تقسیم شد و همچنین در تیر ماه سال ۱۳۹۲ با مصوبه هیئت محترم دولت شیروان چرداول رسماً، بنام چرداول تغییر نام یافت وبخش بدره از شهرستان دره شهر جدا گردید و به شهرستان بدره ارتقاء یافت. ادامه ی نوشته
فیلم مستند پرخوانان ترکمن آماده اکران شد.
.

شمنیزم اولین و ابتداییترین شکل شناختهشده دینی است که در میان قبایل اولیه انسانی شکل گرفته است. در واقع شکلگیری این آیین را باید به دوره شکارگری نسبت داد. توتمهای حیوانی که مرکب شمن برای سفر به دنیای ارواح هستند و یا روحهای حیوانی یاریرسان که در خدمت شمن قرار میگیرند، بازمانده این دوراناند که ارتباط انسان با جهان حیوانی را تداعی میکنند.
مغولستان به عنوان نخستین خاستگاه شمنیزم در جهان، روزگاری سرزمین قوم اوغور، اجداد ترکمنهای امروزی بوده است. پرخوانها به عنوان آخرین و اصلیترین بازمانده «شمنها» در بین قوم ترکمن معروفاند و با سفر به دنیای آل و ارواح و جن و پری، راز بیماران خود را کشف و به درمان آنان میپردازند
فیلم مستند پرخوانان ترکمن به کارگردانی صادق دقتی نجد و رحیم مرتضیوند و به تهیه کنندگی موسسه میراث فردا، که بر اساس طرح مطالعاتی درمانگران بومی و آیینی ترکمن طی چند سال پژوهش و تصویربرداری در مناطق شمال شرقی ایران به تولید رسیده است، سرانجام آماده نمایش شد. این مستند بلند ۷۵ دقیقهای در دو نسخه انگلیسی و فارسی، با نگاهی علمی، آیین پرخوانی، یکی از کهنترین آیینهای درمانی و شمنی ترکمنها را به تصویر میکشد.
پرخوانان ترکمن یک مستند پژوهشی با رویکرد مردمشناسی است، این فیلم ضمن بررسی ریشههای تاریخی، فرهنگی و اعتقادی آیین پرخوانی، سعی در شناخت چگونگی و چرایی این آیین کهن دارد و مراحل تشرف و درمان را مرحله به مرحله به تصویر میکشد. این مستند آیینی که اکنون به چند جشنواره خارجی ارسال گردیده، پس از جشنواره در برخی محافل علمی و هنری کشور نمایش داده خواهد شد.
همچنین با اتمام تولید فیلم پرخوانان ترکمن، موسسه میراث فردا تدوین فیلم مستند کوچَ کوچ (روایتی قومنگارانه از کوچ عشایر تالش) را آغاز کرده که امید است تا پایان نیمه اول سال ۹۶ آماده نمایش گردد. علاقهمندان میتوانند اخبار فیلمهای تولیدی موسسه را از طریق همین سایت دنبال کنند.
گزارش زیر توسط خانم زهرا راد، مدیر روابط عمومی مدرسه ملی سینمای ایران، به موسسه
ارسال گردیده و جهت آگاهی علاقهمندان در سایت میراث فردا منتشر میشود.
.
مدرسه ملی سینمای ایران با همکاری دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نخستین نشست تخصصی «سینما- دانشگاه» را روز گذشته -ـ سهشنبه ۲۶ آبانــ در دانشگاه تهران برگزار کرد.
به گزارش روابط عمومی مدرسه ملی سینمای ایران، در این نشست فیلم “چهارشنبه ١٩ اردیبهشت”، نخستین فیلم بلند سینمایی وحید جلیلوند، با شرکت جمعی از دانشجویان و اساتید علوم اجتماعی، در تالار ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نمایش داده شد و با حضور حمیدرضا جلائی پور عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی، مجید حسینیزاد عضو هیت علمی دانشکدۀ صدا و سیما و محمد گذرآبادی مترجم، نویسنده و کارشناس فیلمنامه مورد بررسی و تحلیل جامعهشناسانه قرار گرفت.
در ابتدای این نشست، یونس نوربخش رئیس دانشکده علوم اجتماعی، انگیزۀ مشترک مدرسه ملی سینمای ایران و دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران را از اجرای این سلسله نشستها، برقراری پلی موثر و جدی میان سینما و دانشگاه عنوان کرد و ورود دانشگاه، فرهیختگان و صاحبنظران علوم اجتماعی به حوزۀ سینما را عاملی موثر برای غنیتر شدن سینمای ایران دانست. ادامه ی نوشته
در نگارخانهی آسمان فرهنگستان هنر، مجموعهای از عکسهای بینالمللی با موضوع خانواده به نمایش گذاشته شده است.

نمایشگاه عکس«خانواده»، شامل ۱۳۰ اثر ۵۰ در۷۰ است که بیش از ۳۰ عکاس بین المللی، با نگاهی مدرن، خانواده و پیوندهای عاطفی آن را عکاسی کردهاند.
خانواده در شادیها و ناراحتیها، بهترین انتخاب برای هر فرد است و این امر را امروزه، اندیشمندان حوزههای اجتماعی و فکری، پذیرفتهاند. این نمایشگاه در صدد است حضور افراد خانواده را در مراسم و آیینهای مختلف، و از نگاه عکاسان بینالمللی به نمایش بگذارد.
آثار به نمایش درآمده، شامل تصاویر عکاسان کشورهای مختلف جهان از ایران، آفریقای جنوبی، آمریکا، ازبکستان، ایتالیا، ترکیه، هند، بنگلادش، لیبی، پاکستان، قطر و…است.
نمایشگاه عکس«خانواده» از عصر سه شنبه ۳۱ تیرماه آغاز به کار کرده و به دلیل استقبال عمومی و همچنین ایجاد فرصت و امکان بازدید تمامی علاقمندان هنر عکاسی از این نمایشگاه، زمان برپایی نمایشگاه عکس «خانواده» تا ۱۵ شهریور ماه تمدید شد.
علاقهمندان میتوانند جهت بازدید از نمایشگاه هر روز به گالری مجموعه آسمان به نشانی، خیابان شهید فلاحی (زعفرانیه)، بالاتر از خیابان شیرکوه، پلاک ۴۷ مراجعه نمایند.
گزارش نشست هماندیشی عشایر کوچرو تالش
( نگاهی به پروژه مطالعات مردمشناختی عشایر کوچرو تالش ۹۰ – ۱۳۸۶)

.
برگزار کنندهگان: انجمن مفاخر معماری ایران
با همکاری موسسه میراث فردا
سخنرانان: صادق دقتی، یلدا زینعلی، امیر شکرگزار ناوی
.
.
.
یکصد و بیست و چهارمین گفتمان هنر و معماری «انجمن مفاخر معماری ایران»، به موضوع عشایر کوچرو تالش، اختصاص داشت که با همکاری موسسه میراث فردا در ۱۸ تیر ماه و در باغ موزه ی قصر برگزار گردید.
برنامه با نمایش فیلم صیام، ساخته امیر شکرگزار آغاز شد. سخنران اول این نشست، آقای صادق دقتی بود که صحبت های خود را با تشکر از انجمن مفاخر معماری ایران آغاز کرد که با برگزاری این جلسه فرصتی را فراهم آوردند تا نتایج اینگونه پژوهشها در اختیار علاقه مندان قرار گیرد و بحث عشایر به عنوان یکی از موضوعات جدی و حیاتی جامعه ایران مطرح شود.
مدیر پروژهی مطالعاتی عشایر کوچ روی تالش، در ادامه تاریخچهای از قوم تالش و جغرافیای مکانی آن به طور خلاصه بیان کردند. به اعتقاد وی، واژه «تالش» که بیشتر محققان آن را تغییر یافته واژه کادوس یا کادوش به تالوش و یا کادوس به طلیسان و بعد تالشان میدانند، نوعی همریشه پنداری نامانوسی است که سعی دارد به هر صورتی ارتباطی بین این سه واژه ایجاد کند. ادامه ی نوشته
مستندساز باید شجاع و جسور باشد
گفتگو: مریم باقری

رزلا راگازی، متولد رم و استاد انسانشناسی رسانه، موزهشناسی و فرهنگ تصویری است. زمینهی اصلی پژوهشهای او عبارتند از: رسانه و انسانشناسی، ارتباطات، پرفورمنس، مهاجرت، دوران کودکی و سینمای اقلیتها.
سالهاست که مستندهای مردمشناسی میسازد؛ عضو جشنوارهی نفا است و به عنوان داور در جشنوارههای فیلم بسیاری حضور داشته است.
یک فیلمساز چطور میتواند از یک جشنواره، بهترین بهره را ببرد و فیلمش را معرفی کند؟
کاری که من معمولاً انجام میدهم، این است که اول سعی میکنم کاتالوگ آنلاین جشنواره را در صورتی که منتشر شده باشد، ببینم که بفهمم چه کسانی قرار است در جشنواره شرکت کنند. به این خاطر که بعضی از ما همدیگر را میشناسیم و این حس خوبی است که قرار است به یک جشنواره، به یک مهمانی بروید که در آنجا دوستانتان را خواهید دید. جامعهی مستندساز جامعهی کوچکی است و به همین دلیل است که در جشنوارهها آشناهای زیادی میبینید. کار دیگری که میکنم، این است که سعی میکنم انرژی مثبت داشته باشم، اما در کنار اینکه سعی میکنم خوشبین باشم، قطعاً استرس هم دارم، چراکه قرار است یک فیلم جدید را معرفی کنم. شاید به این دلیل که فیلم قرار است مورد نقد قرار گیرد، میترسم. شاید فیلم جدیدم از فیلم قبلیام ضعیفتر باشد. شاید هم خلاف این پیش بیاید، و فیلم مورد توجه قرار گیرد و از فیلم قبلی موفقتر عمل کند. اگر برنده هم بشوم که خیلی عالی خواهد بود، نه به خاطر خود جایزه، بلکه به خاطر پولی که همراه جایزه به من میدهند و میتوانم با آن فیلم جدیدی را شروع کنم و بسازم. میدانی، فیلمسازان مستند خیلی فقیر هستند. مثل فیلمسازان داستانی نیستند. درنتیجه خیلی باید تلاش کنند. برای همین، جشنواره فرصتی است که بتوانید آدمهای جدید را ملاقات کنید و با همکارانتان معاشرت کنید و چند همکار جدید پیدا کنید. من در جشنوارههای زیادی حضور داشتم. در هر جشنوارهای حداقل دو یا سه دوست جدید پیدا کردهام. در نتیجه هر جشنواره فرصتی است که شبکهی خود و دوستانتان را گسترش دهید. ادامه ی نوشته
فراخوان اولین دورهی جشنوارهی مستند مردمشناسی خاورمیانه و آسیا- اروپا (چین، آسیای میانه، روسیه و قفقاز) که تابستان سال آینده در کشور استونی برگزار خواهد شد، از سوی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، منتشر شد.
هدف از برگزاری این جشنواره که طی روزهای ۹ تا ۱۲ مرداد ماه ۱۳۹۳و همزمان با سیزدهمین کنفرانس بینالمللی دوسالانهی مردمشناسان اجتماعی اروپا در دانشگاه تالین استونی برگزار خواهد شد، حمایت از فیلمهای مستند و تجربی در زمینهی مردمشناسی و موضوعات متنوع دیگری چون جامعهشناسی، فرهنگ عامه و موضوعات دینی در کشورهای خاورمیانه و آسیا- اروپا است. ادامه ی نوشته
«سعدی افشار» و «مرشد ولیالله ترابی»، دو پیشکسوت عرصهی نمایشهای سنتی ایران، از رفتگان سال ۹۲ هستند. هنرمندانی که کمتر در تاریخ نمایش ایران تکرار خواهند شد.
سعدی افشار با نام کامل سعدالله زحمتخواه، پیشکسوت نمایشهای سنتی سیاهبازی و تخت حوضی، در ۳۰ فروردین ۹۲ پس از تحمل یک دورهی طولانی بیماری به علت عفونت ریوی و پوکی استخوان در خانه شخصی خود در تهران درگذشت.
سعدی افشار، تنها بازماندهی بازیگران نسل سیاهباز در نمایشهای روحوضی در ایران بود که برای نخستین بار در سال ۱۳۳۰ روی صحنه رفت.
متاسفانه از تکنیکهای هنری سعدی افشار نیز هیچ کتابی تهیه نشد و سعدی افشار با همهی تکنیک خود جامعه تئاتر ایران را تنها گذاشت. «عالیجناب سیاه» تنها کتاب منتشر شده درباره سعدی افشار، روایتکننده زندگی و خاطرات این هنرمند بیبدیل است. ادامه ی نوشته
قائم مقام جشنواره فیلم فجر از مرکزیت خانه هنرمندان به عنوان محل اصلی نمایش و نقد آثار مستند و احتمال اضافه شدن سینما آزادی برای نمایش آثار مستند خبر داد. ابرهیم داروغهزاده با اعلام مطلب فوق اظهار داشت: “امسال طبق برنامه ریزیهای انجام شده خانه هنرمندان به محل اصلی نمایش و نقد آثار مستند در نظر گرفته شده و همه اتفاقات مهم جشنواره در این بخش در خانه هنرمندان خواهد افتاد.”
وی افزود: “امسال در ۳۰ سالن مردمی فیلمهای جشنواره به نمایش در خواهند آمد و در همین راستا نیز خانه هنرمندان به محل اصلی نمایش و نقد آثار مستند در نظر گرفته شده است و به نوعی این محل در ایام جشنواره پاتوق اهالی مستند خواهد بود و فیلمهای بلند و داستانی در خانه هنرمندان نمایشی نخواهند داشت.” ادامه ی نوشته
در دهههای اخیر، کار در زمینهی تحلیل و تفسیر محصولات سینمایی در دانشگاههای جهان، عمدتاً برعهدهی دپارتمانهای مطالعات سینمایی و مطالعات فرهنگی بوده است و اغلب دپارتمانهای جامعهشناسی، علاقهی چندانی به این موضوع نشان ندادهاند. و اگر هم تلاشی صورت گرفته، معمولاً در زمینهی جامعهشناسی سینما بوده است تا جامعهشناسی فیلم. کارگروه فیلم و سینمای انجمن جامعهشناسی ایران، قصد دارد تا با برگزاری یک سلسله سخنرانیها تحت عنوان کلی “در جستجوی روش مطالعهی اجتماعی فیلمهای سینمایی” به فراهم آوردن فرصت بحث وگفتگو در میان علاقمندان به مطالعات سینمایی به منظور کوشش بیشتر برای شناخت روششناسی مطالعهی اجتماعی فیلمهای سینمایی کمک کند. ادامه ی نوشته